Ukończył Wydział Lekarski I Akademii Medycznej w Poznaniu w roku 1977 roku i został zatrudniony w Instytucie GinekologiI i Położnictwa w Poznaniu. Tytuł specjalisty II stopnia w Położnictwie i Ginekologii uzyskał w 1983 roku. W swej pracy naukowej i zawodowej przeszedł wszystkie szczeble począwszy od doktora nauk medycznych (1984), doktora habilitowanego (1995), profesora (2002), profesora nadzwyczajnego (2003) oraz profesora zwyczajnego (2010).
Jego zainteresowania naukowe i zawodowe skupiają się wokół ultrasonografii w położnictwie i ginekologii, problemach towarzyszących ciąży powikłanej cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, hipotrofią płodu oraz ginekologii operacyjnej.
Jest członkiem krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych, m.in. Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego (od 1979), Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (od 1990), Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej (od 1995), Międzynarodowego Towarzystwa Endoskopii Ginekologicznej (od 2002).
Jest pionierem nowoczesnych metod nadzoru nad płodem w ciąży wysokiego ryzyka – ultrasonografii i ultrasonografii dopplerowskiej; w latach 2002-2010 był Przewodniczącym Sekcji Ultrasonografii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Od 2002 roku jest Kierownikiem Kliniki Położnictwa i Chorób Kobiecych UM w Poznaniu – referencyjnego ośrodka w zakresie diagnostyki i leczenia cukrzycy w ciąży oraz diagnostyki ultrasonograficznej wad płodu.
Posiada wiele certyfikatów z zakresu ultrasonografii w Położnictwie i Ginekologii, w tym:
Jest autorem licznych publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, doniesień zjazdowych i rozdziałów w podręcznikach z zakresu położnictwa i ginekologii. Wykłada na kursach, warsztatach i konferencjach ginekologiczno-polożniczych. Znany jest też jako promotor przewodów doktorskich, habilitacyjnych i opiekun specjalizacji lekarskich.
Dyplom lekarza uzyskał w 2005 roku na Wydziale Lekarskim I Akademii Medycznej(obecnie Uniwersytetu Medycznego) w Poznaniu.Stypendysta naukowy Uczelni oraz programu Socrates/Erasmus Universiteit Maastricht w Holandii. Od 2006 roku pracuje w KliniceNiepłodności i Endokrynologii Rozrodu Uniwersytetu Medycznegow Poznaniu w szpitalu przy ul. Polnej 33 – obecnie na stanowisku adiunkta. Ukończył studia doktoranckie , uzyskując tytuł doktora nauk medycznych w roku 2012, broniąc rozprawy po tytułem: „Badania ekspresji izoform insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) w jajnikach kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS)”.Tytuł specjalistyw położnictwie i ginekologiiz oceną bardzo dobry uzyskał w 2014 roku, pod kierunkiem prof. Leszka Pawelczyka. Obecnie rozpoczął dwuletnie szkolenie specjalizacyjne w nowym systemie modułowym w endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości.
Jego zainteresowania oraz kompetencje zawodowe obejmują kompleksową diagnostykę i leczenieniepłodności partnerskiej i zaburzeń endokrynologicznych (włączając PCOS), nowoczesne techniki ultrasonograficzne ( w szczególności 3D/4D) i endoskopowe w ginekologii oraz patologię ciąży.
Umiejętności zawodowe doskonali od lat, w kraju i za granicą, na licznych kursachoraz stażach w zakresie endoskopii, niepłodności oraz ultrasonografii w ginekologii i położnictwie, czego dowodem są uzyskane certyfikaty.
Dorobek naukowy obejmuje liczne publikacje, rozdziały w podręcznikach oraz doniesienia zjazdowe, a także udział w konferencjach naukowych zarówno jako prelegent, jak i uczestnik. Od 2006 roku prowadzi zajęcia oraz seminaria ze studentami 5 i 6 roku Wydziału Lekarskiego I oraz Wydziału Nauk o Zdrowiu, a także zajęcia ze studentami programu anglojęzycznego.
Od 2008 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego.
Jest posiadaczem certyfikatów z zakresu ultrasonografii w Położnictwie i Ginekologii, w tym:
W 1997 roku ukończył Wydział Lekarski I Akademii Medycznej w Poznaniu. Od 1997 roku jest asystentem w Klinice Położnictwa i Chorób Kobiecych UM w Poznaniu, gdzie odbywał szkolenie z zakresu położnictwa i ginekologii pod kierunkiem prof. Romualda Biczysko i uzyskał tytuł specjalisty w położnictwie i ginekologii.
Jego zainteresowania zawodowe obejmują diagnostykę ultrasonograficzną płodu, problemy ciąży wysokiego ryzyka oraz techniki operacyjne w ginekologii. W 2002 roku obronił pracę doktorską z zakresu diabetologii położniczej. Od 2006 roku jest członkiem Sekcji Ultrasonografii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Jest posiadaczem certyfikatów z zakresu ultrasonografii w Położnictwie i Ginekologii, w tym:
Jest autorem publikacji i doniesień zjazdowych z zakresu położnictwa i ginekologii.
Ukończył Wydział Lekarski I Akademii Medycznej w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Medyczny) w 2004 roku, otrzymując list gratulacyjny od ówczesnego Rektora Uczelni – profesora Grzegorza H. Bręborowicza. Od 2005 roku jest asystentem w Klinice Położnictwa i Chorób KobiecychUniwersytetu Medycznego w Poznaniu, gdzie odbywał szkolenie specjalizacyjne z zakresu Położnictwa i Ginekologii pod kierunkiem prof. Jacka Brązerta. Tytuł specjalisty w Położnictwie i Ginekologii uzyskał w 2013 roku.
W 2010 roku pod kierunkiem prof. Ewy Wender-Ożegowskiej obronił pracę doktorską z zakresu molekularnej diabetologii położniczej i został zatrudniony w Uniwersytecie Medycznym na stanowisku naukowo-dydaktycznym – asystenta (od 2010roku) a następnie adiunkta (od 2012roku).
W 2015 roku rozpoczął 2-letnie szkolenie specjalizacyjne w nowym modułowym systemie w zakresie Perinatologii.
Jego zainteresowania zawodowe obejmują diagnostykę ultrasonograficzną, nieinwazyjną i inwazyjną płodu, problemy ciąży wysokiego ryzyka oraz techniki endoskopowe w Ginekologii.
Od 2006 roku jest członkiem Sekcji Ultrasonografii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego – w 2010 roku został Sekretarzem tej organizacji a w 2013 roku – członkiem Zarządu (www.usgptg.pl). Jest współautorem ogólnopolskichRekomendacji w zakresie diagnostyki ultrasonograficznej w ciąży o przebiegu prawidłowym oraz Ginekologii, a także aktualizacji tych Rekomendacji w 2015 roku. Od 2008 roku jest wykładowcą na kursach oraz instruktorem na warsztatach z zakresu diagnostyki ultrasonograficznej płodu, pod auspicjami Sekcji USG PTG.
Brał udział w licznych kursach krajowych i zagranicznych z zakresu ultrasonografii. W 2008 odbył miesięczny staż z zakresu ultrasonografii prenatalnej FMF w Christan Albrechts University, Kilonia, Niemcy pod kierunkiem prof. Constantina von Kaisenberga. Jest posiadaczem certyfikatów z zakresu ultrasonografii w Położnictwie i Ginekologii, w tym:
Jest autorem publikacji, rozdziałów w podręcznikach oraz doniesień zjazdowych z zakresu Położnictwa i Ginekologii (www.bg.am.poznan.pl).
Przez 18 lat zajmował stanowisko asystenta, następnie adiunkta Katedry i Kliniki Endokrynologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu (UMP). Później pracował jako konsultant endokrynolog, początkowo w Szpitalu Klinicznym im. Heliodora Święcickiego, a obecnie w Ginekologiczno-Położniczym Szpitalu Klinicznym UMP.
Odbył staże w Universita degli Studi di Perugia (Włochy) oraz University of Wales College of Medicine (Wielka Brytania).
Kierował projektami badawczymi w ramach uczelni oraz Komitetu Badań Naukowych. Jego dorobek obejmuje publikacje w renomowanych periodykach naukowych krajowych i zagranicznych (m.in. „The Lancet”, „Clinical Biochemistry”, „Immunology Letters”) oraz wystąpienia na polskich i międzynarodowych zjazdach i konferencjach naukowych. Osiągnięcia naukowe wyróżnione zostały nagrodą Rektora Akademii Medycznej w Poznaniu oraz nagrodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (za cykl prac na temat identyfikacji autoantygenu nadnerczowego).
Należy do Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, Polskiego Towarzystwa Tyreologicznego oraz European Society of Endocrinology.
Ukończył Wydział Lekarski I w 2005 roku. W 2006 r został asystentem, a od roku 2014 adiunktem w Klinice Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej UM w Poznaniu pod kierownictwem prof. dr hab. Piotra Krokowicza gdzie odbywał szkolenie specjalizacyjne z zakresu chirurgii ogólnej pod kierunkiem dr n.med. Jerzego Gizło.
Jego zainteresowania obejmują problemy związane z chirurgią przewodu pokarmowego jak również z diagnostyką nieswoistych chorób zapalnych jelit. W 2012 roku obronił rozprawę doktorską pod kierunkiem prof. dr hab. Piotra Krokowicza pod tytułem: „Korelacja obrazu klinicznego u chorych z chorobą Leśniowskiego-Crohna z wynikami enterografii rezonansu magnetycznego(MREG)”. Następnie w roku 2013 uzyskał tytuł specjalisty w zakresie Chirurgii Ogólnej.
Od roku 2006 jest Członkiem Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego a od roku 2014 r, również członkiem Polskiego Klubu Koloproktologii.
Przez cały okres swojej zawodowej pracy brał udział w licznych kursach i stażach doskonalających . W roku 2011 odbył kurs z zakresu chirurgi ogólnej i laparoskopowej w Davos, Szwajcaria, następnie rok późnej uzyskał stypendium Polskie Towarzystwa Chirurgicznego i odbył kurs z w zakresie zaawansowanych technik laparoskopowych organizowane przez Towarzystwo Chirurgów Polskich przy współudziale Deutsche Gesellschaft für Chirurgie oraz firmy Johnson & Johnson w Wendisch Rietz w Niemczech. Natomiast w roku 2014 otrzymał stypendium Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu i odbył 2 miesięczny staż z zakresu chirurgii ogólnej w Klinice Chirurgii Ogólnej i Klatki Piersiowej Uniwersytetu im. Christiana Albrechta w Kilonii, Niemcy, pod kierownictwem prof. Thomasa Beckera.
Jest prowadzącym liczne kursy doszkalające z zakresu chirurgii ogólnej i metod zespoleń jelitowych, a także autorem licznych publikacji i doniesień zjazdowych.
Dyplom lekarza z wyróżnieniem (Medal JM Rektora Akademii Medycznej w Poznaniu, prof. dr hab. Grzegorza H. Bręborowicza) uzyskała w 2004 roku na Wydziale Lekarskim I Akademii Medycznej w Poznaniu.
W 2009 roku ukończyła dzienne studia doktoranckie w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych, Zaburzeń Metabolicznych i Nadciśnienia Tętniczego pod kierunkiem prof. Danuty Pupek-Musialik. Broniąc rozprawy doktorskiej pod tytułem: „Ocena stężenia wybranych adipocytokin u chorych z zespołem metabolicznym i nadciśnieniem tętniczym” w 2010 roku uzyskała tytuł doktora nauk medycznych.
Od 2012 roku jest dyplomowanym specjalistą w dziedzinie chorób wewnętrznych. W 2013 roku rozpoczęła czteroletnie szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie kardiologii w Oddziale Kardiologicznym Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. J. Strusia w Poznaniu, w którym jest zatrudniona na stanowisku starszego asystenta.
Jej zainteresowania oraz kompetencje zawodowe obejmują diagnostykę i leczenie schorzeń internistycznych, w szczególności z zakresu chorób układu sercowo-naczyniowego (zwłaszcza nieinwazyjnej diagnostyki kardiologicznej – EKG, holtery RR i EKG, testy wysiłkowe, badania echokardiograficzne oraz rezonans magnetyczny serca).
Doktor nauk medycznych z zakresu audiologii i foniatrii, autorka publikacji powszechnych przesiewowych badaniach słuchu u dzieci. Lekarz rezydent oraz asystent w Klinice Otolaryngologii i Onkologii laryngologicznej w Szpitalu im. Heliodora Święcickiego w Poznaniu.
Pracuje w Klinice Laryngologii od 2009 roku. Zajmuje się leczeniem chorób krtani, nosa i uszu, a zwłaszcza diagnostyką oraz leczeniem zabiegowym tych chorób. Operuje m.in. migdałki, zatoki, przegrody nosa, fałdy głosowe. Wykonuje badania USG szyi.
Specjalizuje się w leczeniu najnowszymi metodami, w tym leczeniu laserem i NBI. Czynnie uczestniczy w diagnostyce nowotworów głowy i szyi. Leczy nawracające brodawczaki krtani. Zajmuje się szeroką diagnostyką i leczeniem zakażeń wywołanych wirusami HPV w obrębie jamy ustnej i gardła.
Bierze udział w licznych kursach szkolących na całym świecie. W ciągu ostatnich trzech lat uczestniczyła w kursach i konferencjach:
W 2014 roku ukończyła Roztoczańską Szkołę Ultrasonografii w zakresie „USG szyi i twarzoczaszki w laryngologii i stomatologii”.
Autorka wielu publikacji naukowych w najbardziej znanych czasopismach
laryngologicznych na całym świecie (Journal of Oral and Maxillofacial Surgery, European Archives of Oto-Rhino-Laryngology).
Nie bez powodu mówi się, że dzieci są jednymi z najtrudniejszych pacjentów. Najmłodsi wymagają nie tylko fachowej opieki lekarskiej, ale także odpowiedniego podejścia. Nie jest to bez znaczenia, ponieważ pediatria to dziedzina medycyny, która zajmuje się chorobami dziecięcymi.
Pod opiekę lekarza pediatry podlegają wszystkie dzieci od chwili urodzenia, aż do ukończenia 18. roku życia. Czasem zdarza się jednak, że na prośbę rodziców pediatrzy zajmują się także starszymi osobami. Jednak wszelkie działania pediatry są skoncentrowane wokół opieki nad dziećmi oraz ich prawidłowego rozwoju. Jest to szczególnie ważne, ponieważ to właśnie przez pierwszy okres życia kształtuje się zdrowie młodego człowieka.
Pediatra to lekarz pierwszego kontaktu dla każdego dziecka, które regularnie je bada, więc, jako pierwszy powinien dostrzec niepokojące objawy. Właściwie rozpoznanie objawów i skuteczna diagnoza mogą sprawić, że choroba zostanie szybciej wykryta. U dzieci jest to szczególnie ważne, ponieważ znacznie gorzej przechodzą one rozmaite dolegliwości i trudniej je znoszą – w porównaniu do dorosłych.
Właśnie dlatego pediatria jest wbrew pozorom bardzo zawiłą dziedziną medycyny. Każdy student medycyny początkowo kształci się w zakresie pediatrii ogólnej. Następnie w trakcie dalszej edukacji zawodowej wybiera on inne specjalności, na przykład onkologię dziecięcą lub endokrynologię dziecięcą.
W centrach medycznych pediatrzy zajmują się fachową oceną stanu zdrowia, którą można określić na przykład na podstawie wykonywania regularnych bilansów zdrowia. Wskazują one na prawidłowość rozwoju i wykonywane są w określonych latach życia dziecka. Lekarz specjalista w zakresie pediatrii bardzo często zajmuje się również profilaktyką. Jednak pediatra przeprowadza nie tylko regularne kontrole stanu zdrowia, ale bardzo często musi leczyć ostre i przewlekłe choroby dziecięce. Mogą one dotyczyć układu pokarmowego, oddechowego lub nerwowego.
Lekarz pediatra jest również odpowiedzialny za wczesne wykrywanie wszelkich nieprawidłowości, zaburzeń oraz wad związanych ze zdrowiem i rozwojem dziecka. Właśnie dlatego ten lekarz powinien wyróżniać się określonymi cechami charakteru.
Wiedza oraz doświadczenie są bardzo ważne w zawodzie lekarza pediatry, jednak równie ważne jest odpowiednie podejście do najmłodszych pacjentów. Zazwyczaj dzieci mogą być przerażone, gdy trafiają do przychodni czy szpitala. Zadaniem lekarza pediatry jest zbadanie małego pacjenta bez wywoływania u niego niepotrzebnych stresów. Właśnie dlatego bardzo często pediatrię, jako swoją specjalizację, wybierają ci studenci medycyny, którzy lubią dzieci i potrafią z nimi właściwie postępować.
Nie jest to oczywiście warunek konieczny, jednak znacznie ułatwia lekarzowi codzienną pracę. Dobra współpraca z pacjentem może być bowiem bardzo pomocna w stawianiu diagnozy, ale też jest istotna w późniejszym leczeniu.